Ta wyjątkowa wystawa jest zwieńczeniem wielomiesięcznej twórczej pracy wielu wspaniałych osób reprezentujących społeczność lokalną z Wilczego Gardła, Pracownię Działań Artystycznych i Projektowych, Centrum Archiwistyki Społecznej oraz Dom Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Stworzyliśmy nietypowe archiwum społeczne, bo w odsłonie artystycznej, a to jest bogactwo obrazów, zdjęć oraz działań twórczych społeczności lokalnej z Wilczego Gardła. W ideę archiwistyki społecznej wpisana jest wrażliwość na człowieka i jego opowieść niezależnie od pochodzenia, języka, zebranych doświadczeń. I to właśnie człowiek i jego unikatowa opowieść osadzona w konkretnej mikrospołeczności i historii lokalnej jest naszą bohaterką – a naszym medium jest sztuka.
Wilcze Gardło, dzielnica Gliwic, jest takim miejscem o ciekawej wspólnotowości i bogatym dziedzictwie kulturowym. Ta powstała w latach 30-tych XX w. osada miała być zamieszkana głównie przez funkcjonariuszy nazistowskiej partii NSDAP, członków SA i SS. Pierwsze rodziny członków SA wprowadziły się tu w 1940 roku. Koncepcja miasta-ogrodu, ukuta przez Brytyjczyka Ebenezera Howarda a zrealizowana w Wilczym Gardle przez Karla Schabika, niemieckiego architekta, radcę budowlanego i radnego miasta, miała po prostu służyć mieszkańcom. Została jednak zagarnięta przez ideologię nazistów i wykorzystana do propagandy. Budowa osiedla została przerwana po zakończeniu wojny i zakończona dopiero w 1946 roku. Po wojnie w opuszczonych Gliwicach osiedlili się głównie przesiedleńcy ze wschodu, z Lwowa. Pierwszymi powojennymi osadnikami w Wilczym Gardle byli również repatrianci z Francji – głównie robotnicy i górnicy, którzy przed wojną byli zatrudnieni w tamtejszych kopalniach. Później zaczęli się tu osiedlać przybysze ze Śląska, pracujący w hutach, kopalniach i licznych zakładach przemysłowych Gliwic. Tym samym w Wilcze Gardło wsiąknęły różne doświadczenia historyczne. I aby wydobyć te unikatowe historie, partycypacyjnie przyglądamy się wszystkim aspektom historii lokalnej, uzupełniamy ją o nowe opowieści tworzone przez dzisiejszych mieszkańców i mieszkanki.
Ekspozycja składa się ze zdjęć, obrazów oraz artefaktów, które powstały w ramach warsztatów artystycznych, fotograficznych i spacerów edukacyjnych w Wilczym Gardle. Każdy obiekt ma indywidulaną opowieść do odczytania i doświadczenia przez odbiorcę. Chcemy by ta wystawa była również inspiracją dla kolejnych małych społeczności z terenów pogranicza kulturowego poszukujących swojej tożsamości i wspólnotowości a drogą i metodą niech będą: sztuka, historia, edukacja i kultura.